مرحوم صدرالمتألّهین می گوید:
سورهی مبارکهی حمد با مقدمه ای که
در نماز بدان افزوده می شود بر روی هم
هشت بخش را تشکیل می دهد
که با درهای هشتگانه بهشت مرتبط است
و نمازگزاری که سورهی حمد را با آداب
ویژهی آن در نماز قرائت کند، از همهی
درهای هشتگانه بهشت بدان راه یافته است.
درهای مزبور عبارت است از
یکم: درِ «معرفت» که نمازگزار با گفتن
(وجّهت وجهی للذی فطر السماوات والأرض)
از آن وارد بهشت می شود.
دوم: درِ «ذکر» با تلاوت آیهی
(بسم الله الرّحمن الرّحیم).
سوم: درِ «شکر» با آیهی کریمهی
(الحمد لله ربّ العالمین).
چهارم: درِ «رجاء» با قرائت آیهی
(الرّحمن الرّحیم).
پنجم: درِ «خوف» با ذکر آیهی
(مالک یوم الدّین).
ششم: درِ «اخلاص» با گفتن
(إیّاک نعبد وإیّاک نستعین).
هفتم: درِ «دعا و تضرّع» با تلاوت آیهی
(اهدنا الصّراط المستقیم).
هشتم: درِ «اقتدا به ارواح پاک» با قرائت آیهی
(صراط الّذین أنعمت علیهم...)
تفسیر تسنیم، جلد 1، صفحه 273